برای درمان نئوپلاسم به صورت کلی چهار نوع درمان مورد استفاده قرار می‌گیرد: ۱. شیمی درمانی ( استفاده از داروها برای کشتن سلولهای سرطانی ) . ۲. پرتو درمانی ( استفاده از مقادیر زیادی اشعه x یا سایر پرتوهای پر انرژی برای کشتن سلولهای سرطانی ). ۳. جراحی ۴. درمان‌های زیست شناختی ( استفاده از دستگاه ایمنی بدن برای مبارزه یا سرطان ) انتخاب هر روش درمانی به نوع سرطان، میزان گسترش (مرحله) و میزان بدخیمی سلولها (درجه) بستگی دارد. مثلاً روش جراحی در درمان سرطانهای خونی چندان کاربردی ندارد. بسیاری از اوقات استفاده از دو یا چند روش درمانی برای معالجه بک بیمار لازم می‌شود مانند جراحی ماستکتومی و برداشتن پستان در سرطان سینه و رادیوتراپی یا شیمی درمانی برای نابود کردن سلولهای سرطانی باقی‌مانده احتمالی.

زیست‌نشانگر یا نشانگر زیستی(به انگلیسی: Biomarker) یک شاخص کمی مبین برخی حالات‌ها زیست‌شناختی یا شدت یک بیماری است. گاهی به یک ماده که حضورش نشان‌دهنده وجود یک جاندار زنده است، اشاره دارد. یک نشانگر زیستی در حوزه پزشکی شاخص کمی بیانگر شدت بیماری است. زیست‌نشانگرها اغلب در بررسی فرایندهای طبیعی زیستی، ارزیابی مواجهه شغلی، سم‌شناسی، فرایندهای یمنی یا پاسخ دارویی به یک درمان ویژه ارزیابی می‌شوند و در بسیاری از رشته‌های علمی استفاده می‌گردد.

(Photodynamic therapy (PDT یک روش درمانی برای سرطان است که در آن دارویی که به نور حساس است و اصطلاحاً به آن photosensitizer یا photosensitizing agent گفته می شود به بیمار تزریق می شود. این دارو به طول موج خاصی از نور حساس بوده و در زمان تابش آن طول موج به دارو، اکسیژن تولید شده و سلول‌های همسایه خود را نابود می کند.

سرطان پروستات مقاوم به اخته متاستاتیک نوعی سرطان پیشرفته پروستات است که دیگر به درمان های معمولی پاسخ نمی دهد و به سایر قسمت های بدن سرایت کرده است. محققان موسسه تحقیقات سرطان لندن دریافته‌اند که این مقاومت ممکن است در برخی افراد با جلوگیری از ربوده شدن گلبول‌های سفید و کشیده شدن آنها به تومورها معکوس شود.

میکروبیوم، میکروب‌های همزیست یا ریزاندامگان همزیست (به انگلیسی: Microbiome) به معنای کلی و فراگیر زیست‌بوم میکروب‌ها (میکروارگانیسم‌ها)، همهٔ ژن‌ها و تودهٔ سلول‌های میکروب با در نظر نگرفتن سرده و گونهٔ آن‌ها، مستقر در یک بخش ویژه را گویند. میکروبیوم، رابطهٔ همزیستی با جانور میزبان دارند.

سلول بنیادی مزانشیمی (MSCs) سلول‌های چند توانی هستند که می‌توانند به انواع سلول‌ها از جمله سلول‌های استخوانی، سلول‌های غضروفی و ​​سلول‌های چربی تمایز یابند. آنها در بافت‌های مختلف مانند مغز استخوان، بافت چربی و بند ناف یافت می‌شوند.

بالا رفتن سن ازدواج یا ناتوانی در بچه‌دارشدن به دلیل انجام درمان‌هایی همچون شیمی‌درمانی و تمایل به فرزندآوری در سنین بالا، فریز اسپرم را به روشی پرطرفدار تبدیل کرده است. این تکنیک که به شیوه‌های مختلفی انجام می‌شود، فوایدی نظیر فرزندآوری در صورت ناباروری، امکان اهدای اسپرم به زوج‌های نابارور عدم نیاز به استخراج مجدد اسپرم در درمان‌های کمک‌باروری و... را به دنبال دارد.

سرطان مثانه رشد غیرطبیعی سلول‌ها در مثانه است. این سلول‌ها می‌توانند رشد کرده و تومور تشکیل دهند که در نهایت گسترش یافته و به مثانه و سایر اندام‌ها آسیب می‌رساند. اکثر افراد مبتلا به سرطان مثانه پس از مشاهده خون در ادرار خود تشخیص داده می‌شوند.

سرطان مثانه یکی از انواع سرطان‌های سلول‌های پوششی است. سرطان مثانه دومین سرطان شایع دستگاه ادراری-تناسلی است. سن متوسط برای تشخیص سرطان مثانه ۶۵ سالگی است. میزان بروز سرطان مثانه در مردان بیشتر است. سرطان مثانه در سفیدپوستان بیش از سیاه‌پوستان مشاهده می‌شود. در ایران، مردان چهار برابر بیش‌تر از زنان به سرطان مثانه مبتلا می‌شوند.