کانال کلسیمی، یک کانال یونی است که نفوذپذیری انتخابی به یون‌های کلسیم دارد. این واژه، گاهی مترادف با کانال‌های کلسیمی ولتاژی مورد استفاده است، هرچند که کانال‌های کلسیمی لیگاندی نیز در سلول‌ها وجود دارند. کانال‌های کلسیمی لیگاندی و ولتاژی، به ترتیب، به اتصال لیگاندهای مختلف و ولتاژهای مختلف، واکنش نشان داده و باز و بسته می‌شوند.TRPV6 (Transient Receptor Potential Cation Channel Subfamily V Member 6) یک ژن کد کننده پروتئین است. بیماری های مرتبط با TRPV6 عبارتند از هیپرپاراتیروئیدیسم، نوزادان گذرا و هیپرپاراتیروئیدیسم، نوزادان شدید. از مسیرهای مرتبط با آن می توان به سیگنال دهی TCR در سلول های CD4+ T ساده و انتقال کانال یونی اشاره کرد.

سرطان پروستات یک بیماری پیچیده با انواع مختلف است که یکی از انواع آن سرطان پروستات نورواندوکرین (NEPC) است. حدود 10 تا 15 درصد از افراد مبتلا به متاستاز سرطان پروستات مقاوم به درمان CRPC (Castration-Resistant Prostate Cancer) در نهایت به NEPC مبتلا می‌شوند که چالش‌های مهمی را برای تشخیص و درمان ایجاد می‌کند.این پروتئین فعالیت اتصال یون کلسیم را فعال می کند. پیش‌بینی می‌شود که در چندین فرآیند، از جمله مدولاسیون انتقال سیناپسی شیمیایی، دخیل باشد. تنظیم منفی اندوسیتوز؛ و تنظیم منفی پاسخ به استرس اکسیداتیو. جزء جدایی ناپذیر غشاء است.

فلور میکروبی دستگاه گوارش شامل مجموعه‌ای از میکروب‌ها از جمله باکتری‌ها، آرکی‌ها و قارچ‌هاست که در لوله گوارش انسان و سایر جانوران از جمله حشرات زندگی می‌کنند. روده، محل اصلی استقرار این میکروارگانیسم‌ها در انسان است. هنگامی که مطالعهٔ فلور گوارشی در سال ۱۹۹۵ آغاز شد، تصور می‌شد که این میکروب‌ها سه نقش کلیدی دارند: دفاع در برابر عوامل بیماری‌زا، حفظ بافت پوششی روده و متابولیزه کردن ترکیبات غیرقابل هضم در غذا. مطالعات بعدی نقش ایجاد مقاومت برای بدن در برابر میکروب‌ها و کمک و آموزش به دستگاه ایمنی بدن را در ارتباط با محور مغز - روده نشان داد. ترکیب میکروبی میکروبیوتای روده در مناطق مختلف دستگاه گوارش متفاوت است. روده بزرگ دارای بالاترین تراکم میکروبی ثبت‌شده در میان تمامی زیستگاه‌های روی زمین است که بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ گونه مختلف را میزبانی می‌کند. با این‌حال، ۹۹ درصد از باکتری‌های روده از حدود ۳۰ یا ۴۰ گونه هستند. باکتری‌ها همچنین تا ۶۰ درصد از تودهٔ خشک مدفوع را تشکیل می‌دهند. بیش از ۹۹ درصد از باکتری‌های روده، بی‌هوازی هستند.

ایمنی درمانی یا ایمونوتراپی (انگلیسی: Immunotherapy) روشی درمانی برای برخی بیماری‌ها از جمله سرطان است که با تحریک یا سرکوب پاسخ دستگاه ایمنی عمل می‌کند. برخی اینترلوکین‌ها، سیتوکاین‌ها و کموکین‌ها در این روش درمانی به کار رفته‌اند. تحریک دستگاه ایمنی برای درمان سرطان و برخی انواع نقص دستگاه ایمنی به کار رفته‌است. سرکوب دستگاه ایمنی در درمان آلرژی، رد پیوند اعضا و… آزموده شده‌است. ایمنی درمانی در چند دهه گذشته به جزء مهمی از درمان برخی از انواع سرطان بدل شده‌است. دانشمندان اکنون در حال تحقیق دربارهٔ انواع جدیدتر ایمنی درمانی هستند و نتایج این تحقیقات بر چگونگی درمان سرطان در سال‌های آینده تأثیر خواهد گذاشت. شیوه‌های متفاوتی برای ایمنی درمانی سرطان وجود دارد. برخی از آن‌ها دستگاه ایمنی بدن را به‌طور کلی تقویت می‌کنند. برخی دیگر دستگاه ایمنی را طوری تعلیم می‌دهند که به‌طور اختصاصی به یاخته‌های سرطانی حمله کنند. ایمنی درمانی در برخی از انواع سرطان بهتر از سایر انواع آن عمل می‌کند. در برخی از انواع سرطان از ایمنی درمانی به تنهایی و در برخی دیگر از سرطان‌ها از این روش به همراه سایر انواع درمان استفاده می‌شود.

استرس اکسیداتیو یا تنش اکسایشی یا تنش اکسیداتیو (انگلیسی: Oxidative stress) به افزایش رادیکال‌های آزاد نسبت به پاداکسنده‌ها در بدن گفته می‌شود. هرگونه ناکارآمدی و اختلال در وضعیت طبیعی اکسیداسیون (برای مثال سوخت و ساز معمول بدن)، از طریق تولید پراکسید و رادیکال‌های آزاد، منجر به تولید اثرات سمی و آسیب به تمامی اجزاء و ساختارهای درون سلولی، از جمله پروتئین‌ها، لیپید و دی‌ان‌ای می‌گردد.اکسیداتیوهای ناشی از تنفس یاخته‌ای خود می‌تواند سبب آسیب به بازهای نوکلئوتیدی و شکستگی در رشتهٔ دی‌ان‌ای شوند. آسیب به بازها اغلب غیرمستقیم و توسط گونه‌های فعال اکسیژن همچون O2− (رادیکال سوپراکسید)، OH (رادیکال هیدروکسیل) و H2O2 (هیدروژن پراکسید) ایجاد می‌شود.

عواملی که خطر ابتلاء به سرطان پروستات را افزایش می‌دهند سن بالا، سابقهٔ خانوادگی بیماری، و نژاد می‌باشد. حدود ۹۹ درصد موارد در افراد بالای ۵۰ سال رخ می‌دهد. اگر یکی از خویشاوندان درجه اول به این بیماری مبتلا شده باشند، احتمال ابتلاء به بیماری دو تا سه برابر می‌شود. این بیماری در ایالات متحده بیشتر در میان سیاه‌پوستان آمریکا بروز پیدا می‌کند تا سفید پوست. دیگر عوامل دخیل در این بیماری شامل این موارد نیز هست: رژیم غذایی با سطوح بالای گوشت فرآوری شده، گوشت قرمز یا فراورده لبنی یا رژیم‌های غذایی که سبزی‌های خاصی را در خود ندارند.[۲] سرطان پروستات از طریق بافت برداری تشخیص داده می‌شود. تصویربرداری پزشکی نیز ممکن است بعداً انجام شود تا مشخص شود که آیا سرطان به دیگر بخش‌های بدن سرایت کرده‌است یا نه.

سیستیت بینابینی یا سندرم مثانه دردناک به نوعی بیماری گفته می‌شود که باعث احساس درد یا ناراحتی طولانی مدت در مثانه و ناحیه شکم شما همراه با علائمی از جمله تکرر ادرار و بی اختیاری ادرار فوریتی می‌شود. پزشکان نمی‌دانند که دقیقا چه چیزی باعث ایجاد این بیماری می‌شود، اما دلایل بروز آن ممکن است شامل بیماری‌های خود ایمنی، حساسیت و مشکل در پوشش مثانه شما باشد.سندرم مثانه دردناک که اکنون به عنوان سندرم مثانه دردناک (IC/BPS) شناخته می‌شود، به درد مزمن (طولانی مدت)، احساس فشار یا ناراحتی در ناحیه مثانه (ناحیه بالای استخوان شرمگاهی) گفته می‌شود. علاوه بر این عوارض، این بیماری حداقل به مدت شش هفته باعث احساس نیاز مکرر به ادرار (تکرر ادرار) و میل ناگهانی به ادرار کردن (بی اختیاری فوریت ادراری) می‌شود.

Sunitinib که با نام تجاری Sutent فروخته می شود، یک داروی ضد سرطان است. این یک مهارکننده گیرنده تیروزین کیناز (RTK) با مولکول کوچک و چند هدفه است که توسط FDA برای درمان کارسینوم سلول کلیوی (RCC) و تومور استرومایی گوارشی مقاوم به ایماتینیب (GIST) در ژانویه 2006 تایید شد. Sunitinib اولین داروی سرطان به طور همزمان برای دو نشانه مختلف تایید شده است.

SKI-178 یک مهارکننده قوی اسفنگوزین کیناز-1 (SphK1) و SphK2 است. SKI-178 در غلظت‌های IC50 در محدوده 1.8 تا 0.1 میکرومولار در رده‌های سلولی سرطانی حساس و مقاوم به چند عامل (مانند سلول‌های MTR3، NCI-ADR و HL60/VCR)، سیتوتوکسیک است. SKI-178 آپوپتوز را به روشی وابسته به CDK1 در رده های سلولی لوسمی میلوئید حاد انسانی القا می کند.اسفنگوزین کیناز 1 آنزیمی است که در انسان توسط ژن SPHK1 کدگذاری می شود. اسفنگوزین کیناز 1 فسفریله اسفنگوزین به اسفنگوزین-1-فسفات (S1P). SK1 به طور معمول یک پروتئین سیتوزولی است اما برای غشاهای غنی از فسفاتیدات (PA)، محصول فسفولیپاز D (PLD) استفاده می شود. اسفنگوزین-1-فسفات (S1P) یک پیام رسان لیپیدی جدید با عملکردهای درون سلولی و خارج سلولی است. از نظر درون سلولی، تکثیر و بقا را تنظیم می کند و از نظر خارج سلولی، لیگاند EDG1 است. محرک های مختلف با فعال شدن اسفنگوزین کیناز (SPHK)، آنزیمی که فسفوریلاسیون اسفنگوزین را کاتالیز می کند، سطح سلولی S1P را افزایش می دهد. مهارکننده‌های رقابتی SPHK تشکیل S1P را مسدود می‌کنند.

پروتئین تیروزین فسفاتازها (انگلیسی: Protein tyrosine phosphatases) دسته‌ای از آنزیم‌ها هستند که کارشان برداشتن گروه‌های فسفات از باقیماندهٔ تیروزین فسفریله در پروتئین‌هاست. این آنزیم‌ها، از اجزاء بسیار مهم برخی مسیرهای ترارسانی پیام و همچنین چرخه سلولی هستند و در رشد سلول، تزاید، تکامل، بدخیم‌شدن و تغییرپذیری سیناپس‌های عصبی در طول زمان دخالت دارند.