تاخوردگی صحیح پروتیینها یکی از مهمترین عوامل و مشکلات در مسیر ساخت پروتیینهای نوترکیب است. وجود پیوندهای دی سولفیدی یکی از مهمترین عواملی است که منجر به تاخوردگی نامناسب پروتیینها میگردد در حالیکه تشکیل پیوندهای دی سولفیدی صحیح برای فعالیت بیولوژیک بسیاری از پروتیینها ضروری است. پروتیین دی سولفید ایزومراز اولین و مهمترین کاتالیست تاخوردگی پروتیینها است که کاهش، اکسایش و ایزومریزاسیون پیوندهای دی سولفیدی را کاتالیز میکند. تاکنون گزارشی مبنی بر وجود پروتیین دی سولفید ایزومراز با ویژگی پایداری در محدوده ی وسیعی از pH و دما ارایه نشده است در نتیجه این آنزیم میتواند کاربردهای بالقوه فراوانی در صنایع مربوطه داشته باشد.

بیلیهٔ کالمِت و گِرَن (به فرانسوی: Bilié de Calmette et Guérin) یا به‌اختصار، ب.ث.ژ.، تنها واکسن برضد بیماری سل است که از بیلیهٔ ضعیف‌شدهٔ بیماری سل گاوی به‌دست می‌آید. نام واکسن برگرفته از نام دو کاشف واکسن، آلبرت کالمت، پزشک و کامی گرن، دامپزشک فرانسوی است. پروژه ساخت واکسن توسط این دو دانشمند از سال ۱۹۰۵ شروع شد و سرانجام پس از ۱۶ سال و انجام ۲۳۰ پاساژ به دوز ایمنی دهنده انسانی دست پیدا کردند. بیلیه‌های تزریق شونده در زیر پوست انسان٬ به اندازهٔ کافی شبیه به اجداد وحشی خود بوده و پی‌آمد آن قادر به ایجاد مقداری ایمنی در برابر بیماری سل انسان هستند. واکسن ب.ث.ژ می‌تواند از هیچ تا ۸۰٪ در پیشگیری سل و برای یک دورهٔ پانزده‌ساله مؤثر باشد. بااین‌حال، قدرت اثر و محافظتی این واکسن، به نظر می‌رسد با توجه به جغرافیای انسانی و نیز آزمایشگاهی که در آن واکسن ساخته شده است٬ متفاوت باشد.[۱] در کشورهایی که بیماری سل شایع است یک دوز در نوزادان سالم توصیه می‌شود که بهتر است تا حد ممکن زمان تجویز آن به زمان تولد نزدیک باشد. نوزادان مبتلا به اچ آی وی/ایدز نباید واکسینه شوند.

در زیست شناسی مولکولی microRNA mir-143 یک مولکول RNA کوتاه است. MicroRNA ها برای تنظیم سطح بیان ژن های دیگر توسط مکانیسم های مختلف عمل می کنند. mir-143 در مهره داران بسیار حفاظت شده است. گمان می رود mir-143 در مورفوژنز قلب نقش داشته باشد اما در سرطان نیز نقش دارد.

هایپرترمی به معنای درجه حرارت بدن است که که بالاتر از حد طبیعی است. درجه حرارت بالای بدن اغلب توسط بیماری هایی نظیر، تب و یا حرکت یا سکته گرمایی، ایجاد می شود. اما هاپرترمی می تواند همچنین به درجه حرارت گرمایی – کنترل با دقت در استفاده از گرما برای اهداف پزشکی- اطلاق شود. در این جا، ما بر روی چگونگی استفاده از گرما در درمان سرطان، تمرکز خواهیم کرد. هنگامی که سلول ها در بدن در معرض درجه حرارت های بالاتر از درجه حرارت معمولی قرار می گیرند، تغییراتی در داخل سلول ها به وجود می آید. درجه حرارت های گرم تر می تواند سلول هایی را به وجود بیاورد که به احتمال زیاد توسط درمان های دیگر مانند اشعه درمانی یا شیمی درمانی، تحت تاثیر قرار می گیرند. درجه حرارت های بسیار بالا می تواند سلول های سرطانی آشکار را از بین ببرد اما آن ها همچنین می توانند موجب آسیب و یا کشته شدن سلول های طبیعی و بافت ها، شوند. به همین دلیل است که هایپرترمی باید به دقت کنترل شود و باید توسط پزشکانی انجام شود که در استفاده از آن دارای تجربه هستند.

مهندسی بافت (TE) به ساخت بافت های مصنوعی در شرایط آزمایشگاهی و اصلاح رشد و عملکرد سلولی از طریق کاشت سلول های مناسب جدا شده از بافت های اهدا کننده برای تولید مواد داربست زیست سازگار در داخل بدن است. این رویکرد بر عدم تعادل حیاتی بین تعداد بی شماری از بیماران متمرکز است که در مرحله نهایی بیماری شان منتظر پیوند عضو هستند و تعداد اهدا کنندگان نیز کمتر است. TE و پزشکی بازسازی اطلاعات و فناوری در زمینه های مختلف مانند ژنتیک، مهندسی، داروسازی، پزشکی، شیمی و علم مواد را برای درمان، بازسازی یا جایگزینی بافت ها و اندام های آسیب دیده ادغام می کند. ابن امر به دلیل بهبود مداوم در بیومواد و ضرورت استفاده از داربست ها، مولکول ها و سلول ها نویدبخش توسعه پایدار است که از لحاظ بیولوژیکی در بافت های عملکردی فعال هستند. همانطور که در WHO نیز گفته شده است، هدف نهایی از این روند، ایجاد یک ساختار عملکردی برای ترمیم، حفظ یا بهبود بافت ها یا کل اندام آسیب دیده و پیاده سازی "یک زندگی بهبود یافتۀ با کیفیت پایدار همراه با سلامت (QOL)" است.

اسپرم‌ها با استفاده از تکنیک‌های خاص، مانند روش جریان سیال (Flow Cytometry)، بر اساس کروموزوم‌های X و Y جداسازی می‌شوند. اسپرم‌های حاوی کروموزوم X باعث تولد دختر و اسپرم‌های حاوی کروموزوم Y باعث تولد پسر می‌شوند.

کربوهیدرات هایی که در معده هضم نمی شوند ، بصورت دست نخورده به روده کوچک و بزرگ منتقل می شوند و در آنجا میکروب های مقید روده آنها را به SCFA تخمیر می کند. استات، پروپیونات و بوتیرات از مهمترین اسیدهای چرب کوتاه زنجیره تولید شده در روده هستند. تقریباً ۸۰-۹۰٪ SCFA های تولید شده در روده بزرگ توسط بدن استفاده می شود و بقیه از طریق مدفوع دفع می شود.

مثانه عضوی تو خالی در لگن تحتانی است و دارای دیواره های عضلانی قابل انعطاف می باشد که می تواند برای نگه داشتن ادرار کشیده شده و با فشار دادن آن را از بدن خارج کند. ادرار مواد زائد مایعی است که توسط 2 کلیه ساخته می شود و سپس از طریق 2 لوله به نام حالب به مثانه منتقل می شود. هنگام ادرار کردن، عضلات مثانه منقبض می شوند و ادرار از طریق لوله ای به نام مجرای ادرار از مثانه خارج می شود. براساس موسسه ملی بهداشت، سالانه تقریباً 45000 مرد و 17،000 زن به این بیماری مبتلا می شوند. سلول های سرطان مثانه هر چه بیشتر رشد می کنند، می توانند تومور ایجاد کرده و با گذشت زمان به سایر قسمت های بدن گسترش پیدا کنند.