سرطان مثانه یکی از انواع سرطان‌های سلول‌های پوششی است. سرطان مثانه دومین سرطان شایع دستگاه ادراری-تناسلی است. سن متوسط برای تشخیص سرطان مثانه ۶۵ سالگی است. میزان بروز سرطان مثانه در مردان بیشتر است. سرطان مثانه در سفیدپوستان بیش از سیاه‌پوستان مشاهده می‌شود. در ایران، مردان چهار برابر بیش‌تر از زنان به سرطان مثانه مبتلا می‌شوند.

گیرنده آندروژن (انگلیسی: Androgen receptor) یا به‌اختصار «AR» که با نامِ «NR3C4» هم شناخته می‌شود، نوعی گیرنده هسته‌ای است که به واسطهٔ اتصال به هورمون‌های آندروژنی تستوسترون و دی‌هیدروتستوسترون در سیتوپلاسم فعال شده و سپس به داخل هستهٔ سلول نقلِ مکان می‌کنند. در انسان، این گیرنده توسط ژن «AR» که بر روی بازوی بلندِ کروموزوم ایکس واقع است، کُد می‌شود. گیرنده آندروژن ارتباط تنگاتنگی با گیرنده پروژسترون دارد و دوزهای زیادِ پروژستین می‌تواند آنرا بلوکه کند. نقشِ اصلی گیرنده آندروژن، یک فاکتور رونویسی متصل‌شونده به دی‌ان‌ای است که منجر به تنظیم و تعدیل بیان ژنی می‌شود.[۱۵] با اینحال وظایف دیگری هم برای این گیرنده کشف شده‌است.ژن‌های تنظیم‌شونده توسط آندروژن‌ها (هورمون‌های جنسی مردانه) برای شکل‌گیری و تداوم فنوتیپ جنسی مردانه نقش مهمی ایفا می‌کنند.

پروتئین تمایز سلولی لوسمی میلوئیدی القایی Mcl-1 پروتئینی است که در انسان توسط ژن MCL1 کدگذاری می‌شود.

داروی زنده‌ای به نام CAR (chimeric antigen receptor) T cells کشف شد که می‌توان سلول‌های CAR T را برای از بین بردن سلول‌های پیر در موش دستکاری کرد. در نتیجه، موش‌ها زندگی سالم‌تری داشتند. وزن بدن آنها کمتر، متابولیسم و تحمل گلوکز بهبود یافته و فعالیت بدنی افزایش یافته است. تمام مزایا بدون هیچ‌گونه آسیب بافتی یا سمی به دست آمد.

مهندسی بافت (به انگلیسی: Tissue engineering) به‌عنوان بخشی از دانش زیست‌فناوری، به‌طور عام به معنی توسعه و تغییر در زمینه رشد آزمایشگاهی مولکول‌ها و سلول‌ها در بافت یا عضو، برای جایگزینی یا ترمیم قسمت آسیب دیده بدن است. دانشمندان از سال‌ها قبل قادر به کشت سلول‌ها در خارج از بدن و محیط دو بعدی بودند، ولی فناوری رشد شبکه‌های پیچیده و سه‌بعدی سلولی برای جایگزینی بافت آسیب دیده اخیراً توسعه یافته‌است. بر اساس تعریف برای ساخت یک بافت به شیوه‌های مهندسی، نیاز به طراحی یک داربست با ساختار فیزیکی مناسب با امکان چسبندگی سلول‌ها به آن، مهاجرت سلولی، تکثیر سلولی و تمایز سلولی و در نهایت رشد و جایگزینی بافت جدید است که همگی این موارد باعث فراهم آوری محیط سه بعدی برای رشد و ارتباطات سلولی می‌شود.

مثانه نوروژنیک، که به عنوان اختلال عملکرد عصبی دستگاه ادراری تحتانی نیز شناخته می‌شود، وضعیتی است که در آن به دلیل آسیب به مغز، نخاع یا اعصاب، بیمار کنترل کافی بر مثانه خود ندارد. برای عملکرد صحیح مثانه، هماهنگی بین چندین عضله و عصب ضروری است و این هماهنگی به نگه داشتن ادرار در مثانه تا زمان تخلیه توسط فرد کمک می‌کند.

برخی از میکروارگانیسم‌هایی که زندگی انگلی دارند، همچون کرم‌ها، قارچ‌ها، تک‌یاخته‌ها و خود انگل‌ها می‌توانند تولیدمثل زنان و مردان را مختل کرده و باعث ناهنجاری‌های دستگاه تناسلی شوند. در کل از آن‌جایی که بیماری‌های انگلی، از جمله بیماری‌های شایع در سراسر جهان به شمار می‌روند؛ این امر سبب شد تا محققان توجه ویژه‌ای به روابط میان انگل و میزبان، داشته باشند.

سرطان پروستات (به انگلیسی: Prostate cancer) که با نام کنسر پروستات نیز شناخته می‌شود، پیشرفت سرطان در پروستات است که غده‌ای در دستگاه تناسلی مردان است. بیشتر سرطان‌های پروستات آرام رشد می‌کنند، اما برخی نسبتاً سریع رشد می‌کنند. سلول‌های سرطانی ممکن است از پروستات گسترش یابد و به دیگر بخش‌های بدن برسند، به ویژه استخوانها و گره‌های لنفاوی. این بیماری ممکن است در آغاز نشانگانی را بروز ندهد. در مراحل پیشرفته‌تر می‌تواند مشکلاتی را در ادرار کردن، خون در ادرار یا درد در ناحیهٔ لگن و کمر هنگام ادرار به وجود آورد. یک بیماری دیگر به نام هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات نیز می‌تواند نشانگان مشابهی را پدیدآورد. یکی دیگر از علائمی که بعدها بروز پیدا می‌کنند شامل سطح پایین گلبول‌های قرمز است.