TPX2 با تشکیل یک ceRNA حاوی LINC00894، پیشرفت کارسینوم سلول کلیوی پاپیلاری را افزایش میدهد
کارسینوم سلول پاپیلاری کلیوی: ۱۰ تا ۱۵ درصد از RCC ها کارسینوم سلول پاپیلاری کلیوی هستند. این نوع از سرطان کلیه، نام خود را از برجستگیهای انگشت مانند (پاپیلا) که در بیشتر تومورها قابل مشاهده است گرفته است. کارسینوم سلول کلیوی کروموفوب: پنج درصد تا ۱۰ درصد از RCCها کارسینوم سلولهای کلیوی کروموفوب هستند.
کارسینوم سلول کلیوی پاپیلاری (pRCC)، به ویژه نوع ۲، با پیشآگهی ضعیفی همراه است. این مطالعه با هدف شناسایی مکانیسمهای مولکولی زمینهساز پیشرفت pRCC و بررسی اهداف درمانی بالقوه برای بهبود نتایج بیمار انجام شد.
بیان TPX2 در نمونههای تومور از بیماران مبتلا به pRCC نوع ۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آزمایشهای in vitro برای ارزیابی اثرات مهار و بیان بیش از حد TPX2 و LINC00894 بر تکثیر و مهاجرت سلولهای Caki-2 و ACHN انجام شد. تجزیه و تحلیل ایمونوهیستوشیمی microarrays بافتی برای ارزیابی ارتباط بین بیان TPX2 و ویژگیهای بالینی-پاتولوژیک در بیماران pRCC نوع ۲ انجام شد.
بیان بالای TPX2 به طور قابل توجهی با پیشآگهی بدتر در بیماران pRCC نوع ۲ مرتبط بود و به عنوان یک عامل خطر مستقل برای بقای کلی عمل میکرد. مهار TPX2 در سلولهای Caki-2 و ACHN به طور قابل توجهی تکثیر و مهاجرت سلولی را کاهش داد. علاوه بر این، LINC00894 در pRCC نوع 2 به میزان زیادی بیان شد و با پیشآگهی ضعیف مرتبط بود. از نظر مکانیسمی، miR-660-5p، TPX2 3' UTR را هدف قرار داد و تخریب TPX2 را افزایش داد، در حالی که LINC00894 به طور رقابتی به miR-660-5p متصل شد و TPX2 را از تخریب ناشی از miRNA محافظت کرد و یک اثر پیشبرنده سرطانزایی اعمال کرد. تجزیه و تحلیل ایمونوهیستوشیمی همبستگی معنیداری را بین بیان TPX2 و ویژگیهای بالینی-پاتولوژیک، از جمله حجم ترومبوز تومور، قطر تومور، مرحله TNM پاتولوژیک و درجه فورمن، نشان داد.
این مطالعه بر نقش حیاتی TPX2 در پیشرفت pRCC نوع 2 تأکید میکند و پتانسیل آن را به عنوان یک نشانگر زیستی پیشآگهی و هدف درمانی برجسته میکند. محور تنظیمی TPX2/LINC00894/miR-660-5p بینشهای جدیدی در مورد مکانیسمهای مولکولی محرک pRCC ارائه میدهد و مسیری امیدوارکننده برای بهبود پیشآگهی بیمار ارائه میدهد.
ارسال نظر