با توجه به شیوع بالای آسیب حاد کلیه (AKI) و عدم وجود مدیریت دارویی هدفمند برای آن، جستجو برای رویکردهای درمانی جدید به شدت مورد نیاز است. سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به طور فزاینده‌ای به عنوان یک کاندید امیدوارکننده برای درمان AKI شناخته شده‌اند. با این حال، انتقال تکنولوژی به بالین در مورد درمان‌های مبتنی بر MSC به دلیل نرخ پایین ماندمانی و بقا و همچنین اختلال در توانایی پاراکرین MSCها پس از انتقال به موضع، با موانعی روبرو است. برای رفع این مشکلات، مجموعه ایی از استراتژی ها، شامل تجویز موضعی، کشت سه بعدی و بکارگیری محیط رویی سلولهای بنیادی اعمال می شود. با ظهور و توسعه این بیوتکنولوژی‌های جدید، اثربخشی MSCها در مدل‌های تجربی AKI تا حد زیادی بهبود یافته است. در اینجا، رویکردهای مختلف پیشنهادی برای بهینه‌سازی اثربخشی درمان MSCها، با هدف ارتقاء اثرات درمانی MSCها بر روی بیماران AKI خلاصه شده است.