شناسایی بیومارکرهای مولکولی جدید در سطح پروتئین، ژن و هوش مصنوعی در سرطان پروستات
پروستات به شکل غده ای کوچک در زیر مثانه قرار داشته و بخش بالایی مجرای ادراری را در بر می گیرد. در کشورهای توسعه یافته سرطان پروستات دومین سرطان رایج (پس از سرطان پوست) و دومین سرطان مرگ آور (پس از سرطان ریه) در مردان است. چندین مطالعه تجمع خانوادگی از سرطان پروستات را نشان داده اند. دلیل اصلی برای این تجمع به ارث بردن ژن های درگیر است. سابقه ارثی سرطان پروستات عامل مهمی در ابتلا به این سرطان است. ژن گیرنده آندروژن نقش مهمی در بروز و پیشرفت سرطان پروستات دارد. همچنین ژن های AR, CYP17, SRD5A2,HSD3B1 و HSD3B2 در متابولیسم آندروژن و تکثیر سلولی در پروستات جایگاه ویژه ای دارند. برخی چند شکلی ها در این ژن ها با افزایش خطر سرطان پروستات همراه است. شماری از ژن ها که در پروستات بیان می شوند و عمدتا در ارتباط با تولید مایع منی هستند با سرطان پروستات هم در ارتباط می باشند. تغییرات اپی ژنتیک, به ویژه هیپرمتیلاسیون DNA در نواحی پروموتر نقش مهمی در کاهش بیان ژن های مهمی برای مراقبت و پیشگیری از بروز سرطان پروستات دارند. شماری از تغییرات مولکولی و ژنتیکی در سرطان پروستات مشاهده شده است.
در این مطالعه، پیشرفتهای اخیر در شناسایی بیومارکرهای مولکولی جدید در سطح پروتئین، ژن و هوش مصنوعی در سرطان پروستات مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور تمام بیومارکرهای جدید برای تشخیص، درمان و مدیریت سرطان پروستات معرفی شده است. به نظر می رسد پیشرفتهای اخیر، از جمله در سطح mRNAها، microRNAها و lncRNAها منجر به تشخیص دقیق تر و سریع تر شده و اینچنین پیامدهای بیماری و کیفیت زندگی بیماران را بهبود می بخشد. در نهایت ارتباط بین توالی یابی و هوش مصنوعی با هدف معرفی سینرژی های جدید مطرح شده است که منجر به ایجاد استراتژی های جدید برای مدیریت فردی سرطان پروستات می شود.
ارسال به دوستان