هر ساله روش های جراحی پیشرفته ای برای جایگزینی یا ترمیم حالب ها، مثانه ها یا مجرای ادراری که در اثر بیماری یا تروما آسیب دیده انجام می شود. این روش های ترمیمی از روده کوچک برای انحراف ادرار استفاده می شود. اگرچه این تکنیک های جراحی پیچیده عملکرد مناسب مجاری ادراری بازسازی شده را بازیابی می کنند، اما ممکن است خطر تنگی و تشکیل فیستول و ایجاد اختلالات متابولیک را افزایش دهند. تلاش پزشکی بازساختی این است که با استفاده از اصول مهندسی بافت به دنبال بیومواد جدید مناسب برای اورولوژی ترمیمی مدرن استفاده کند. از زمان انتشار گزارش بازسازی مثانه در شرایط آزمایشگاهی ، تلاش های زیادی برای افزایش اتصال حالب به مثانه ساخته شده به گونه ای که نشت ادرار نداشته باشد صورت گرفته است. مطالعات مرحله دوم که در کودکان و نوجوانان مبتلا به اسپینا بیفیدا انجام شد، عدم بهبود ظرفیت را پس از تقویت مثانه با داربست زیست تخریب پذیر با سلول اتولوگ را نشان داد. بدون توجه به این ویژگی عملکردی رضایت بخش، مطالعه فاز دوم امکان استفاده از یک ماده مصنوعی ساخته شده برای جایگزینی مثانه انسان را در پیگیری طولانی مدت ثابت کرد. این نتایج محققان را تشویق کرده است تا به دنبال فناوری های جدید و بیوموادهایی باشند که می توانند برای اتصال سازه سنتز شده به مجاری ادراری استفاده شوند. در زمینه پزشکی ترمیمی ، استفاده از مواد سنتتیک به عنوان رابطی برای اتصال مثانه ساخته شده به حالب، مورد توجه محققان قرار گرفته اند. نانو الیاف قابل تجزیه با وجود مقاومت مکانیکی مناسب، دارای محدویت هائی در زمینه حمایت از فرایندهای فیزیولوژیکی سلولی مانند اتصال ، تکثیر و تمایز می باشند. به همین خاطر ما قصد داریم با استفاده از Docron در اتصال بدون نشت حالب به مثانه مصنوعی بررسی کنیم و کارایی ان را محیط داخل بدن بررسی کنیم. ساختار بافت مثانه در میمون، سگ و خوک شباهت زیادی به انسان دارند که در این مطالعه ساختارهای زیستی شبیه ساختار اناتومی بافت مثانه سگ بااستفاده از دستگاه پرینت سه بعدی ساخته شده و با استفاده از مواد خاص طراحی شده اتصال حالب انجام می گیرد.  در این راستا مرکز تحقیقات اورولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران این طرح را به سرپرستی  دکترسید محمد کاظم اقامیر بعنوان مجری  باهمکاری بیمارستان دامپزشکی دکتر غریب و محققین دانشگاه علوم وفناوری اصفهان مرحله اول فاز حیوانی  به سرانجام رساندند که درمرحله اول نتایج رضایت بخش گزارش شد ولی همچنان برای تکمیل این پروژه مراحل بعدی درحال انجام میباشد امید است بتوانیم این مثانه  را به عنوان یک ساختار مهندسی‌شده‌ قابل استفاده به دنیا ارائه کنیم.