نتایج کارآزمایی فاز استفاده از سلول CAR-T بر علیه PSCA در سرطان پروستات مقاوم به اخته متاستاتیک
عواملی که خطر ابتلاء به سرطان پروستات را افزایش میدهند سن بالا، سابقهٔ خانوادگی بیماری، و نژاد میباشد. حدود ۹۹ درصد موارد در افراد بالای ۵۰ سال رخ میدهد. اگر یکی از خویشاوندان درجه اول به این بیماری مبتلا شده باشند، احتمال ابتلاء به بیماری دو تا سه برابر میشود. این بیماری در ایالات متحده بیشتر در میان سیاهپوستان آمریکا بروز پیدا میکند تا سفید پوست. دیگر عوامل دخیل در این بیماری شامل این موارد نیز هست: رژیم غذایی با سطوح بالای گوشت فرآوری شده، گوشت قرمز یا فراورده لبنی یا رژیمهای غذایی که سبزیهای خاصی را در خود ندارند.[۲] سرطان پروستات از طریق بافت برداری تشخیص داده میشود. تصویربرداری پزشکی نیز ممکن است بعداً انجام شود تا مشخص شود که آیا سرطان به دیگر بخشهای بدن سرایت کردهاست یا نه.
علیرغم پیشرفت های درمانی اخیر، سرطان پروستات مقاوم به اخته متاستاتیک (mCRPC) همچنان مرگبار باقی مانده است. درمان با سلول های T حاوی گیرنده های آنتی ژن کایمریک (CAR) نتایج امیدوارکننده ای را در بدخیمی های خونی نشان داده اند. در این مطالعه که در ایالات متحده آمریکا انجام شده است ، نتایج فاز 1 کارآزمایی بالینی گزارش می شود که برای اولین بار در انسان روی سلولهای CAR-T هدایتشده با آنتیژن سلولهای بنیادی پروستات (PSCA) در مردان مبتلا به mCRPC انجام شد. سطح دوز شروع 100 میلیون سلول CAR-T بدون تخلیه لنفاوی (LD) بود، و به دنبال آن LD انجام شد. اهداف کارآزمایی ایمنی درمان و سمیت های محدود کننده دوز (DLTs) بودند. هیچ DLT در دوز اول مشاهده نشد، با یک DLT سیستیت درجه 3 در دوز دوم مشاهده شد، که منجر به اضافه شدن یک گروه جدید با استفاده از یک رژیم کاهشیافته LD سلولهای CAR-T (دوز سوم) شد. هیچ DLT در دوز سوم مشاهده نشد. سندرم رهایش سیتوکین درجه 1 یا 2 در 5 بیمار از 14 بیمار تحت درمان رخ داد. کاهش آنتی ژن اختصاصی پروستات (بیش از 30٪) در 4 بیمار از 14 بیمار و همچنین بهبود رادیوگرافی رخ داد. تغییرات دینامیکی که نشاندهنده فعالسازی زیرمجموعههای درونزای خون محیطی و سلولهای CAR-T، تنوع زیرمجموعه TCR و تغییرات در ریزمحیط ایمنی تومور در گروهی از بیماران بود. حضور محدود سلول های CAR-T بیش از 28 روز پس از تزریق مشاهده شد. این یافته ها از مطالعات بالینی آینده برای بهینه سازی دوز و استراتژی های ترکیبی برای بهبود نتایج درمانی بادوام پشتیبانی می کند.
نتایج حاصل از این مطالعه در سال 2024 در ژورنال Nature Medicine منتشر شده است.
ارسال نظر