از آن جایی که وقوع انسداد گرافت های عروقی با قطر کوچک(SDVG) به طور قابل ملاحظه ای بالاست، بخش زیادی از تحقیقات روی ساخت یک گرافت زیست سازگارتر فوکوس کرده است. عدم وجود یک سطح زیست سازگار در لومن گرافت های مهندسی شده که بتواند منجر به ایجاد پوششی متراکم از سلول های اندوتلیالی(ECs) شود می تواند منجر به ترومبوز و نارسایی گرافت شود. تشکیل لخته های خونی عمدتا به دلیل فقدان یک اندوتلیوم یکدست است. اغلب رویکردهای موثر برای مبارزه با این مشکل از اجزای ماتریکس خارج سلولی طبیعی استفاده کرده ان که غشای پایه اندوتلیالی را تقلید می کند و هم زمان عوامل آنتی کوآگلوتینه کننده ای را برای ایجاد اثرات ضد ترومبوز موضعی ارائه می دهند.داربست های عروقی از نظر ساختاری و مکانیکی مورد ویژگی یابی قرار گرفتند و برای زیست سازگاری سلولی و خونی مورد سنجش قرار گرفته و توانایی آن ها برای حمایت از تمایز اندوتلیالی ارزیابی شد. همه داربست ها قدرت کششی مناسبی همانند آن چه از گرافت های عروقی انتظار می رود را نشان دادند. فقدان سمیت سلولی، چسبندگی، رش و نفوذ سلولی با استفاده از سنجش MTT و میکروسکوپ الکترونی نگاره ارزیابی شد.

پیوند مثانه یا سیستوپلاستی، یک عمل جراحی است که در آن بخشی از روده برای افزایش حجم مثانه یا جایگزینی مثانه آسیب دیده استفاده می‌شود. این عمل معمولاً در مواردی انجام می‌شود که مثانه به دلیل بیماری‌هایی مانند سرطان یا آسیب، عملکرد خود را از دست داده باشد.

سرطان مثانه یوروتلیال (Urothelial Carcinoma of the Bladder) که با نام کارسینوم سلول انتقالی (Transitional Cell Carcinoma) نیز شناخته می‌شود، شایع‌ترین نوع سرطان مثانه است. این سرطان در سلول‌های یوروتلیال، که پوشش داخلی مثانه را تشکیل می‌دهند، ایجاد می‌شود [1، 3]. این سلول‌ها در حالت عادی، هنگام پر شدن مثانه منبسط و هنگام خالی شدن منقبض می‌شوند. این نوع سلول‌ها همچنین پوشش داخلی حالب‌ها و مجرای ادراری را نیز می‌پوشانند، بنابراین سرطان مثانه یوروتلیال می‌تواند در این نواحی نیز ایجاد شود.

سرطان مثانه متاستاتیک به وضعیتی گفته می‌شود که سرطان مثانه از مثانه فراتر رفته و به سایر قسمت‌های بدن، مانند کبد، استخوان‌ها، ریه‌ها یا غدد لنفاوی خارج از لگن گسترش پیدا کرده است. این مرحله از سرطان، مرحله ۴ یا پیشرفته در نظر گرفته می‌شود و درمان آن چالش‌برانگیزتر است.

جراحی داخل کلیوی رتروگراد (RIRS) یک روش کم تهاجمی برای درمان سنگ کلیه است که در آن سنگ‌ها از طریق مجرای ادراری و با استفاده از یک یورتروسکوپ انعطاف‌پذیر به داخل کلیه هدایت می‌شود تا خرد یا خارج شوند. این روش به جای برش‌های بزرگ، از طریق سوراخ‌های طبیعی بدن انجام می‌شود و به همین دلیل بهبودی سریع‌تری را برای بیمار به همراه دارد.

آزواسپرمی غیرانسدادی به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن اسپرم در منی وجود ندارد (صفر اسپرم) و این به دلیل عدم تولید اسپرم یا تولید بسیار کم آن در بیضه‌ها است، نه به دلیل انسداد در مجاری اسپرم. آزواسپرمی به طور کلی به معنای عدم وجود اسپرم در مایع منی است. این وضعیت می‌تواند ناشی از دو علت اصلی باشد: انسداد در مجاری تولید و انتقال اسپرم (آزواسپرمی انسدادی) و یا عدم تولید اسپرم در بیضه‌ها (آزواسپرمی غیرانسدادی).

کمپلکس I (NADH دهیدروژناز) یکی از چهار کمپلکس پروتئینی اصلی در زنجیره انتقال الکترون میتوکندری است. این کمپلکس نقش حیاتی در تنفس سلولی دارد و الکترون‌ها را از NADH به کوانزیم Q (ubiquinone) منتقل می‌کند و در عین حال، یون‌های هیدروژن را از ماتریکس میتوکندری به فضای بین غشایی پمپ می‌کند. ساختار

آسیب حاد کلیوی (AKI) یک عارضه جدی و شایع در بیماران مبتلا به سپسیس است. سپسیس، یک پاسخ التهابی شدید به عفونت، می‌تواند منجر به آسیب مستقیم به کلیه‌ها یا اختلال در خون‌رسانی به آنها شود و در نتیجه عملکرد کلیه‌ها را مختل کند

برخی از باکتری‌ها می‌توانند در ایجاد و پیشرفت تومورها نقش داشته باشند. این نقش می‌تواند به دو صورت باشد: مستقیم و غیرمستقیم. به طور مستقیم، برخی باکتری‌ها می‌توانند با ایجاد عفونت‌های مزمن و التهاب، باعث جهش‌های ژنتیکی در سلول‌ها شده و در نهایت به تشکیل تومور منجر شوند. به طور غیرمستقیم، باکتری‌ها می‌توانند با تغییر میکروبیوم روده، بر سیستم ایمنی تأثیر بگذارند و این تغییرات می‌توانند در پاسخ به سرطان و یا پیشرفت آن نقش داشته باشند.