سلول‌های بنیادی مزینکایمال (MSCs) سلول‌های بنیادی پرتوان با قابلیت خودنوزایی هستند. آن‌ها به دلیل اثرات قدرتمند تنظیم‌کننده سیستم ایمنی و بازسازی‌کننده بافت، نقشی حیاتی در سلول‌درمانی ایفا می‌کنند. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که یکی از مکانیسم‌های درمانی کلیدی MSCها به نظر می‌رسد از محصولات پاراکرینی آن‌ها، به نام وزیکول‌های خارج سلولی (EVs)، مشتق می‌شود. وزیکول‌های خارج سلولی حاوی مقادیر زیادی DNA، RNA پیام‌رسان (mRNA)، میکرو RNA، و اجزای پروتئینی هستند که می‌توانند ارتباطات درون‌سلولی را به سلول‌های هدف اعمال کنند. در کاربردهای بالینی، وزیکول‌های خارج سلولی مشتق از MSC (MSC-EVs) به طور گسترده‌ای در ترمیم بافت و بیماری‌های اختلال ایمنی مورد استفاده قرار گرفته‌است. با این حال، چندین مسئله وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد، از جمله چگونگی دستیابی به تولید در مقیاس بزرگ وزیکول‌های خارج سلولی و چگونگی تأیید مکانیسم دقیق عملکرد آن‌ها. در این بررسی، خلاصه پیشرفت کنونی MSC-EVs و چالش‌ها و آینده MSC-EVs مورد بحث قرار گرفته است.