تجویز داخل وریدی BCG در موش باعث تقویت ایمنی ضد توموری با واسطه سلول T در ریه می شود.

مثانه عضوی تو خالی در لگن تحتانی است و دارای دیواره های عضلانی قابل انعطاف می باشد که می تواند برای نگه داشتن ادرار کشیده شده و با فشار دادن آن را از بدن خارج کند. ادرار مواد زائد مایعی است که توسط 2 کلیه ساخته می شود و سپس از طریق 2 لوله به نام حالب به مثانه منتقل می شود. هنگام ادرار کردن، عضلات مثانه منقبض می شوند و ادرار از طریق لوله ای به نام مجرای ادرار از مثانه خارج می شود. براساس موسسه ملی بهداشت، سالانه تقریباً 45000 مرد و 17،000 زن به این بیماری مبتلا می شوند. سلول های سرطان مثانه هر چه بیشتر رشد می کنند، می توانند تومور ایجاد کرده و با گذشت زمان به سایر قسمت های بدن گسترش پیدا کنند.
تجویز داخل مثانه ای BCG یکی از اولین روش های ایمنی درمانی مورد تایید FDA بود و همچنان یک درمان استاندارد برای سرطان مثانه است. مطالعات قبلی نشان داده اند که تجویز داخل وریدی (IV) BCG به خوبی تحمل شده و در پیشگیری از عفونت سل در حیوانات موثر است. در این مطالعه، محققان IV BCG را در چندین مدل تومور ریه پیش بالینی بررسی کرده اند. یافتهها نشان میدهد که تلقیح BCG رشد تومور و بقای طولانیمدت موش را در مدلهای متاستاز ملانوم ریه و آدنوکارسینوم ریه ارتوتوپی کاهش میدهد. علاوه بر این، درمان IV BCG به خوبی تحمل شد و هیچ نشانه آشکاری از سمیت حاد وجود نداشت. از نظر مکانیکی، IV BCG پاسخهای سلول CD8+ T اختصاصی تومور را القا کرد که به سلولهای دندریتیک معمولی نوع 1 و همچنین ایمنی با واسطه سلولهای NK وابسته بودند. در نهایت محققان دریافتند که IV BCG یک اثر افزایشی بر درمان ضد PD-L1 بازدارنده در تومورهای ریه موش دارد که در غیر این صورت به ضد PD-L1 به عنوان تکتراپی مقاوم هستند. در نهایت این مطالعه ، پتانسیل تجویز سیستمیک IV BCG را در درمان تومورهای ریه نشان میدهد و توانایی آن را در تقویت پاسخهای ایمنی و افزایش اثربخشی مسدود کردن immune checkpoint نشان میدهد.
ارسال نظر