بیومارکرهای ادراری کاندید برای تمایز بین اگزالات کلسیم و سنگ ادراری استروویت

بیومارکرهای ادراری کاندید برای تمایز بین اگزالات کلسیم و سنگ ادراری استروویت

هدف از انجام این طرح:1- شناسایی متابولیت ها و مسیرهای متابولیک در سگ های مبتلا به سنگ ادراری استروویت و اگزالات کلسیم در مقایسه با سگ های سالم.

2-بررسی بیومارکرهای ادراری کاندید برای تشخیص سگ‌های مبتلا به سنگ ادراری استروویت و اگزالات کلسیم.

 13 سگ مبتلا به سنگ ادراری اگزالات کلسیم، 7 سگ مبتلا به سنگ ادراری استروویت و 13 سگ سالم بین سپتامبر 2021 تا ژانویه 2023 انتخاب شدند.

پروفایل های متابولومیک از نمونه های ادرار با استفاده از UPLC-MS MS آنالیز شد. پایگاه داده کیوتو دایره المعارف ژن و ژنوم برای شناسایی مسیرهای متابولیک درگیر استفاده شد. در مقایسه با سگ‌های سالم، آنهایی که مبتلا به سنگ‌های ادراری اگزالات کلسیم بودند، متابولیت‌های متمایزی را نشان دادند که عمدتاً با متابولیسم فنیل آلانین، اسید نیکوتینیک و مسیرهای متابولیک نیکوتین آمید مرتبط بودند.. در مقابل، سگ‌های مبتلا به سنگ‌های ادراری استروویت، تغییراتی را در متابولیت‌های مرتبط با متابولیسم تریپتوفان و مسیرهای متابولیک گلیسروفسفولیپید نشان دادند. بین گروه های اگزالات کلسیم و استروویت، پیوسیانین، گلیسیل پرولیلارژینین، تروماتین، سیستینیل-لوسین و 8-هیدروکسی دودسیل کارنیتین بیومارکرهای ادراری کاندید هستند. یافته های محققان تجزیه و تحلیل عمیقی از اختلالات متابولیک مرتبط با اگزالات کلسیم و سنگ ادراری استروویت در سگ ها ارائه می دهد. محققان همچنین بیومارکرهای کاندید ادراری را شناسایی کردند که بین سگ‌های مبتلا به سنگ ادراری اگزالات کلسیم و استروویت تمایز قائل می‌شوند، که می‌توان آنها را متعاقباً برای کمک به تشخیص سنگ و راهنمایی انتخاب‌های درمانی تأیید کرد. سنگ ادراری یک اختلال اورولوژی بالینی شایع در سگ ها است و می تواند به عنوان سنگ مجرای ادرار، سیستورولیت و نفرولیتیازیس طبقه بندی شود. سنگ های ادراری می توانند مخاط دستگاه ادراری را تحریک کنند و باعث خونریزی، التهاب و انسداد در دستگاه ادراری سگ های مبتلا شوند که می تواند کیفیت زندگی آنها را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. پاتوژنز سنگ ادراری سگ هنوز مشخص نیست و علل این بیماری به طور کلی گسترده هستند، مانند عادات غذایی، اختلال متابولیسم مواد معدنی بدن، PH غیر طبیعی ادرار و عفونت های دستگاه ادراری (UTIs). متابولومیک روشی برای مطالعه محصولات میانی و نهایی متابولیسم فیزیولوژیکی است. با کمک بیوانفورماتیک، می توان مجموعه های بسیار بزرگی از ترکیبات را به دور از محدودیت های روش های سنتی تحقیقات بیوشیمیایی کشف کرد. تجزیه و تحلیل متابولومیک ادرار به بررسی مکانیسم بیماری و تشخیص بیماری های اورولوژیکی مانند سیستیت و عفونت ادراری کمک کرده است. سیستیت بینابینی/سندرم مثانه دردناک یک سندرم مزمن با علت ناشناخته است که با درد مثانه، تکرر ادرار و فوریت ظاهر می شود. فقدان بیومارکرهای خاص و درک ضعیف مکانیسم‌های مولکولی زمینه‌ای چالش‌هایی را برای تشخیص و درمان بیماری ایجاد می‌کند. تحقیقات مربوطه کاندیدهای بیومارکر غیرتهاجمی برای سیستیت را از نمونه‌های ادرار شناسایی کرده و به طور بالقوه بینش جدیدی در مورد مکانیسم‌های بیماری به دست آورده است. تحقیقات پزشکی انسانی برای اولین بار یک سری مطالعات متابولومیک ادرار را در مورد سنگ کلیه انجام داد و متوجه شد که بیماران مبتلا به سنگ کلیه متابولیت های ادرار مشخصی دارند. سنگ های اگزالات کلسیمی و استروویت شایع ترین انواع سنگ ها در موارد بالینی سنگ ادراری سگ هستند و رویکردهای درمانی برای این 2 نوع سنگ متفاوت است. سنگ های اگزالات کلسیمی نیاز به برداشتن جراحی دارند، در حالی که سنگ های استروویت را می توان از طریق درمان انحلال رژیم غذایی درمان کرد. با توجه به دانش ما، هیچ مطالعه متابولومیک ادراری برای سنگ‌های ادراری سگ و انواع سنگ‌های خاص انجام نشده است. همچنین کمبود روش های بالینی برای تعیین انواع سنگ ها قبل از جراحی وجود دارد. در این مطالعه، تجزیه و تحلیل متابولومیک ادرار بر روی سگ‌های کنترل سالم و همچنین سگ‌های مبتلا به سنگ‌های ادراری اگزالات کلسیم و استروویت انجام شد. هدف به دست آوردن درک جامعی از تغییرات متابولیک مرتبط با سنگ ادراری سگ و شناسایی بیومارکرهای ادراری کاندیدایی بود که به طور بالقوه می توانند بین این 2 نوع سنگ تمایز قائل شوند.

مدیر سیستم
تهیه کننده:

مدیر سیستم