مرکز تحقیقات اورولوژی | ایجاد اسمبلیوئیدهای مثانه‌ای تقلیدکننده بازسازی بافت و سرطان

مرکز تحقیقات اورولوژی | ایجاد اسمبلیوئیدهای مثانه‌ای تقلیدکننده بازسازی بافت و سرطان
لوگو

مرکز تحقیقات ارولوژی

دانشگاه علوم پزشکی تهران

ایجاد اسمبلیوئیدهای مثانه‌ای تقلیدکننده بازسازی بافت و سرطان

ادرار به‌طور پیوسته در کلیه به وجود آمده و از راه اورِتِر یا حالب به مثانه هدایت و در پایان از مثانه توسط اورترا یا پیشابراه دفع می‌شود. در انسان طبیعی، کنترل ادرار ارادی بوده و به ارتباط بین قشر مخ، ساقه مغز، نخاع و مثانه بستگی دارد. جاییکه مثانه به اورترا یا پیشابراه می‌رسد ماهیچه‌ای به‌نام اسفنکتر خارجی قرار دارد. وقتی حجم ادرار در مثانه به ۴۰۰ میلی لیتر برسد فرد احساس دفع ادرار پیدا کرده و مثانه برای بیرون راندن ادرار منقبض و اسفنکتر رها می‌شود. تغذیه شبکه عصبی مثانه از راه اعصاب لگنی و از راه ارتباطی شبکه ساکرال با نخاع است. هر دو اعصاب حسی و حرکتی از راه اعصاب لگنی به مثانه می‌رسند. اعصاب حسی پس از درک کشش و اتساع دیواره مثانه به ساقه مغز پیام فرستاده و سپس اعصاب حرکتی از نوع پاراسمپاتیک از راه اعصاب لگنی به عضله دتروسور مثانه می‌روند. در همین حال رشته‌های سوماتیک عصبی حرکتی-اسکلتی نیز از طریق عصب پودندال به اسفنکتر می‌رود تا در کنترل ادرار شرکت کند.

محققان در این مقاله با هدف غلبه بر محدودیت‌های مدل‌های ارگانوئیدی موجود که قادر به تقلید ساختارهای بالغ بافتی و ریزمحیط‌های مرتبط با آن نیستند، اقدام به ایجاد «اسمبلیوئیدهای چندلایه مثانه‌ای» کرده‌اند. این اسمبلیوئیدها از طریق بازسازی سلول‌های بنیادی بافتی همراه با اجزای استرومایی ساخته شده‌اند تا ساختاری سازمان‌یافته با اپی‌تلیومی که اطراف استروما و لایه‌ای عضلانی در بیرون قرار دارد، ارائه دهند. این مدل‌ها ویژگی‌های مثانه بالغ را از نظر ترکیب سلولی و بیان ژنی در سطح ترنسکریپتوم تک‌سلولی نشان می‌دهند و دینامیک بازسازی بافتی در پاسخ به آسیب را مانند in vivo بازسازی می‌کنند.
علاوه بر این، نمونه‌های سرطانیِ این اسمبلیوئیدها نیز برای شبیه‌سازی ویژگی‌های پاتوفیزیولوژیک سرطان اوروتلیال در شرایط in vivo توسعه داده شدند. با استفاده از این پلتفرم دستکاری‌شده ژنتیکی، محققان دریافتند که FOXA1 توموری، که تحت تأثیر پروتئین BMP ترشح‌شده از استروما القا می‌شود، به‌عنوان یک فاکتور پیشگام اصلی عمل کرده و بازبرنامه‌ریزی تقویت‌کننده‌ها را برای تعیین فنوتیپ تومور هدایت می‌کند. این یافته‌ها نقش حیاتی محور بازخوردی FOXA1–BMP–Hedgehog بین تومور و استروما را در کنترل انعطاف‌پذیری تومور نشان می‌دهند.
مدیر سایت
تهیه کننده:

مدیر سایت

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

ارسال نظر

نظر خود را وارد نمایید:

متن درون تصویر را در جعبه متن زیر وارد نمائید *
متن مورد نظر خود را جستجو کنید
تنظیمات پس زمینه