درمان داخل مثانه‌ای با استفاده از رئوویروس یا سلول‌های نچرال کیلر (NK) به عنوان یک استراتژی کارآمد برای درمان سلول‌های سرطانی مثانه (BCC) عمل می‌کند؛ با این حال، مونوتراپی‌های مربوطه اغلب سمیت سلولی متوسطی را نشان داده‌اند. پتانسیل درمانی ترکیب locoregional با استفاده از دوز بالای رئوویروس و درمان با سلول‌های NK در یک رویکرد اینتراوزیکال هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. در این مطالعه، اثربخشی رئوویروس‌ها و سلول‌های NK تکثیر شده (eNK) را به عنوان استراتژی‌های بالقوه برای درمان سرطان مثانه ارزیابی کردند. اثرات ضد توموری مونوتراپی با سویه دیرینگ رئوویروس نوع 3 (RC402 و RP116) و در ترکیب با سلول‌های eNK پیش تیمار شده با اینترلوکین (IL)-18/-21 بر روی رده‌های BCC (5637، HT-1376 و 253J-BV) با استفاده از درمان اینتراوزیکال برای شبیه‌سازی مدل آزمایشگاهی بررسی شد. سلول‌های eNK پیش تیمار شده با RP116 و IL-18/-21، در صورت استفاده به تنهایی، سمیت سلولی مؤثری را در برابر کارسینوم درجه ۱ (رده سلولی ۵۶۳۷) نشان دادند، اما در برابر HT-1376 (کارسینوم درجه ۲) و سلول‌های 253J-BV (مشتق شده از یک محل متاستاتیک) چنین اثری نداشتند. نکته قابل توجه این است که ترکیب RP116 با سلول‌های eNK پیش تیمار شده با IL-18/-21، سمیت سلولی مؤثری را در برابر هر دو سلول HT-1376 و 253J-BV نشان داد. یافته‌های این مطالعه پتانسیل درمان ترکیبی با استفاده از رئوویروس‌ها و سلول‌های NK را به عنوان یک استراتژی امیدوارکننده برای درمان سرطان مثانه برجسته می‌کند.