بازسازی مثانه یک چالش بزرگ در زمینه اورولوژی است. در سال های اخیر، روش های پرفیوژن نتایج امیدوارکننده ای در زمینه مهندسی بافت به ارمغان آورده است. در این مطالعه داربست‌های سلول‌زدایی مثانه را با پرفیوژن بهبودیافته ایجاد کردند که ممکن است برای بازسازی مثانه مناسب باشد. داربست‌های سلول‌زدایی مثانه موش را با پرفیوژن SDS (0.5 درصد سدیم دودسیل سولفات)، SDS-SDC (0.5 درصد سدیم دودسیل سولفات þ0.5 درصد سدیم دئوکسی‌کولات) ایجاد شد. ویژگی‌های بافت‌شناسی داربست‌های سلول‌زدایی مثانه با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین، ماسون و DAPI بررسی شد. علاوه بر این، یک مدل پیوند مثانه موش برای ارزیابی پتانسیل بازسازی داربست ها ایجاد شد. رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین، ماسون و DAPI تقریباً هیچ باقی‌مانده ای از اجزای سلولی را در گروه SDS-SDC نشان نداد. تجزیه و تحلیل بافت‌شناسی (رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین، رنگ‌آمیزی ماسون)، آنالیز رنگ‌آمیزی CD31 و F4/80، یک ماه پس از کاشت، نشان داد که داربست‌های سلول‌زدایی شده دارای ویژگی‌های احیاکننده هستند و داربست SDS-SDC دارای خواص احیاکننده بهتری نسبت به داربست SDS است. پژوهشگران این مطالعه با موفقیت داربست سلول زدایی شده برای مثانه موش را با پرفیوژن آماده کردند. نتایج نشان داد که داربست SDS-SDC کارایی سلول زدایی و توانایی بازسازی بهتری نسبت به داربست SDS دارد که دیدگاه جدیدی در مورد مواد بازسازی مثانه ارائه می دهد.