ریزمحیط غیر ملتهب در سرطان پروستات، مانعی برای ایمونوتراپی است. اخیراً، محققان این مقاله، Pygopus 2 (PYGO2) را به عنوان انکوژن محرک آمپلیکون در 1q21.3 در سرطان پروستات شناسایی کردند. در این مقاله، با استفاده از مدل‌های موش تراریخته آدنوکارسینومای متاستاتیک پروستات، دریافتند که حذف Pygo2 پیشرفت تومور و متاستازها را کاهش و بقا را افزایش می‌دهد. از دست دادن Pygo2 فعال شدن و نفوذ لنفوسیت های T سایتوتوکسیک (CTLs) را افزایش می دهد. از نظر مکانیکی، Pygo2 یک شبکه سیگنالینگ p53/Sp1/Kit/Ido1 را برای ایجاد ریزمحیط مهاجم با CTL ها تنظیم می کند. مهار ژنتیکی یا دارویی Pygo2 کارایی ضد توموری ایمونوتراپی را با استفاده از مهار نقاط بازرسی ایمنی (ICB) و عوامل مهارکننده سلول‌های سرکوبگر مشتق از میلوئید افزایش می دهد. در نمونه‌های سرطان پروستات انسانی، بیان Pygo2 با نفوذ سلول‌های CD8+ T همبستگی معکوس دارد. تجزیه و تحلیل داده های بالینی ICB ارتباط بین سطح بالای PYGO2 و پیامد بدتر را نشان می دهد. نتایج این مقاله مسیر بالقوه ای را برای بهبود ایمنی درمانی با استفاده از درمان هدفمند Pygo2 برای سرطان پیشرفته پروستات نشان می دهد.