مرکز تحقیقات اورولوژی | تحلیل جامع ژن‌های مرتبط با mg7، METTL1 و WDR4 ، برای پیش‌بینی پیش‌آگهی و عملکردهای انکوژنیک در سرطان پروستات

مرکز تحقیقات اورولوژی | تحلیل جامع ژن‌های مرتبط با mg7، METTL1 و WDR4 ، برای پیش‌بینی پیش‌آگهی و عملکردهای انکوژنیک در سرطان پروستات
لوگو

مرکز تحقیقات ارولوژی

دانشگاه علوم پزشکی تهران

تحلیل جامع ژن‌های مرتبط با mg7، METTL1 و WDR4 ، برای پیش‌بینی پیش‌آگهی و عملکردهای انکوژنیک در سرطان پروستات

پروتئین اصلی که عامل سرطان پروستات است، گیرنده اندروژن نام دارد و با تستسترون پیوند برقرار می‌کند و به این ترتیب موجب تحریک رشد تومور می‌شود. محققان با تجزیه و تحلیل کد دی ان ای گیرنده اندروژن دریافتند نوعی مولکول ریبو نوکلئیک اسید (آر ان ای) که با عنوان آر ان ای بلند غیرکدکننده (LncRNA) شناخته می‌شود توسط دی ان ای در مجاورت گیرنده اندروژن در ژنوم ساخته می‌شود و در تنظیم عملکرد این گیرنده نقش کلیدی دارد.گیرنده اندروژن با سرکوب مولکول‌های LncRNA امکان رشد تومور را فراهم می‌کنند. با فعال سازی مولکول‌های LncRNA، اندازه تومور به سرعت کاهش می‌یابد. با استفاده از مولکول‌های LncRNA و داروهای فعال‌کننده این مولکول‌ها در روش‌های درمانی جدید بتوانند تومورهای مقاوم در برابر دارو را درمان کنند.

سابقه سرطان پروستات یکی از دغدغه‌های مهم بهداشت جهانی است که تهدیدی قابل‌توجه برای سلامت و طول عمر مردان به‌شمار می‌آید. اصلاح N-7متیل‌گوانوزین (m7G) که توسط مجموعه‌ای شامل METTL1 و WDR4 تنظیم می‌شود، به‌عنوان یک تغییر پسارونویسی مورد توجه قرار گرفته که در انواع گوناگون تومورها نقش دارد. با این حال، تحقیقات کمی در مورد نقش‌های کلیدی احتمالی METTL1 و WDR4 در تحریک پیشرفت سرطان پروستات انجام شده است.
در این مطالعه، داده‌های بیان mRNA مربوط به METTL1 و WDR4 از پایگاه‌های TCGA و GSEA در بیماران مبتلا به سرطان پروستات استخراج کرده و تأثیر آن‌ها بر بقاء و ریزمحیط ایمنی تومور تحلیل شد. آنالیزهای GO و KEGG بر روی ژن‌های مرتبط انجام شد. تحلیل‌های کاکس تک‌متغیره و چندمتغیره METTL1 و WDR4 را به‌عنوان عوامل پیش‌آگهی‌دهنده مستقل شناسایی کردند که منجر به ایجاد مدلی پیش‌بینی‌کننده بر پایه دو ژن شد؛ مدلی که بار جهشی تومور، نفوذ ایمنی و تغییرات عملکرد ایمنی را ارزیابی می‌کرد. به‌ویژه، تأثیر METTL1 و WDR4 بر پیشرفت سرطان پروستات به‌صورت آزمایشگاهی (in vitro) تأیید شد.
مشاهده شد که در سرطان پروستات، بیان بالای METTL1 و WDR4 با کاهش بقاء کلی، افزایش سلول‌های دندریتیک پلاسماسیتوئیدی، و کاهش سلول‌های ایمنی تطبیقی مرتبط بود. تحلیل غنی‌سازی عملکردی نشان داد که این ژن‌ها بر عملکردهای مرتبط با ریبوزوم اثرگذار هستند. مدل حاصل از این مطالعه جایگاه‌های جهشی بحرانی و تغییرات نفوذ ایمنی را نشان داد. در شرایط آزمایشگاهی، خاموش‌سازی METTL1 یا WDR4 باعث مهار تکثیر، مهاجرت و تهاجم سلول‌های سرطان پروستات شد.
این مطالعه نقش‌های سرطان‌زای METTL1 و WDR4 را در پیشرفت سرطان پروستات آشکار می‌کند. افزون بر این، مدل پیش‌آگهی مبتنی بر METTL1 و WDR4 دقت پیش‌بینی‌شده‌ای را برای بقاء کلی(OS) ارائه می‌دهد و بدین‌وسیله به‌عنوان ابزاری ارزشمند در کاربرد بالینی سرطان پروستات مطرح می‌شود.
مدیر سایت
تهیه کننده:

مدیر سایت

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

ارسال نظر

نظر خود را وارد نمایید:

متن درون تصویر را در جعبه متن زیر وارد نمائید *
متن مورد نظر خود را جستجو کنید
تنظیمات پس زمینه