مرکز تحقیقات اورولوژی | اثر اسید رتینوئیک بر سلول‌های بدخیم مثانه UROtsa که توسط آرسنیت ترنسفورم شده‌اند: مدل In Vitro برای سرطان مثانه مهاجم عضلانی نوع بازال

مرکز تحقیقات اورولوژی | اثر اسید رتینوئیک بر سلول‌های بدخیم مثانه UROtsa که توسط آرسنیت ترنسفورم شده‌اند: مدل In Vitro برای سرطان مثانه مهاجم عضلانی نوع بازال
لوگو

مرکز تحقیقات ارولوژی

دانشگاه علوم پزشکی تهران

اثر اسید رتینوئیک بر سلول‌های بدخیم مثانه UROtsa که توسط آرسنیت ترنسفورم شده‌اند: مدل In Vitro برای سرطان مثانه مهاجم عضلانی نوع بازال

رتینوئیک اسید (به انگلیسی: Retinoic acid ) با فرمول شیمیایی C۲۰H۲۸O۲ یکی از متابولیتهای ویتامین آ با شناسه پاب‌کم ۴۴۴۷۹۵ است؛ که جرم مولی آن ۳۰۰٫۴۳۵۱۲ g/mol می‌باشد. این ترکیب در تمام طنابداران یافت می‌شود و ضروری است.

محققان در این مقاله به بررسی اثر اسید رتینوئیک یا تریتینوئین بر سلول‌های سرطانی بدخیم مثانه می‌پردازند که توسط آرسنیت ترنسفورم شده‌اند و به‌عنوان یک مدل آزمایشگاهی برای سرطان مثانه مهاجم عضلانی نوع بازال مورد استفاده قرار گرفته‌اند. سرطان مثانه هشتمین علت شایع مرگ ناشی از سرطان در ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شود. این بیماری به دو دسته اصلی سرطان مثانه غیرمهاجم عضلانی و سرطان مثانه مهاجم عضلانی تقسیم‌بندی می‌شود. از نظر ژنتیکی، سرطان‌های MIBC به دو زیرگروه طبقه‌بندی می‌شوند: زیرگروه بازال (Basal) که رفتار تهاجمی‌تری دارند و زیرگروه لومینال (Luminal) که کمتر تهاجمی هستند. تریتینوئین یک لیگاند برای گیرنده‌های RAR-RXR در مسیر سیگنال‌دهی اسید رتینوئیک است و به‌طور بالینی به‌عنوان یک درمان تمایزی در بدخیمی‌های هماتولوژیک (خونی) مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مطالعه، هدف بررسی اثرات تریتینوئین بر سلول‌های سرطانی اوروتلیال بدخیم ترنسفورم‌شده با آرسنیت بوده است که به‌عنوان مدل مناسبی برای مطالعه سرطان مثانه مهاجم عضلانی نوع بازال به کار رفته‌اند. در این تحقیق، سه رده مستقل از سلول‌های انسانی ترنسفورم‌شده با آرسنیت به مدت ۴۸ ساعت تحت تیمار با تریتینوئین قرار گرفتند. برای بررسی اثرات این تیمار، آزمایش‌های مختلفی انجام شد که شامل سنجش زیست‌پذیری سلول‌ها، تکثیر سلولی و آپوپتوز بود و این آزمایش‌ها با استفاده از رنگ‌آمیزی کریستال ویولت و فلوسایتومتری صورت گرفت. همچنین، سطح بیان mRNA و میزان بیان پروتئین‌ها به‌ترتیب با استفاده از تکنیک RT-qPCR و پلتفرم Simple Western™️ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که تیمار با تریتینوئین منجر به کاهش قابل توجه تکثیر سلولی و کاهش تشکیل یوروسفیر در سلول‌های می‌شود. همچنین مشاهده شد که تریتینوئین باعث کاهش بیان مارکرهای بازال شامل KRT1، KRT5، KRT6 و EGFR شده و در مقابل افزایش بیان مارکرهای تمایزی لومینال مانند GATA3 و FOXA1 را به همراه داشته است. از نظر مکانیزمی، مشخص شد که اثرات ضدتکثیری تریتینوئین عمدتاً ناشی از کاهش بیان ژن c-myc است که نقش کلیدی در تنظیم تکثیر سلولی دارد. در مجموع، یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که هدف‌گیری مسیر سیگنال‌دهی اسید رتینوئیک می‌تواند رفتار تهاجمی سلول‌های سرطانی مثانه نوع بازال را کاهش دهد و این موضوع می‌تواند به بهبود چشمگیر بقای بیماران مبتلا به سرطان مثانه مهاجم عضلانی (MIBC) کمک کند.

مدیر سایت
تهیه کننده:

مدیر سایت

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

ارسال نظر

نظر خود را وارد نمایید:

متن درون تصویر را در جعبه متن زیر وارد نمائید *
متن مورد نظر خود را جستجو کنید
تنظیمات پس زمینه