بررسی تغییرات میکروبیوتای روده بر BPH و اندیکاسیون های مختلف آن
فلور میکروبی دستگاه گوارش شامل مجموعه‌ای از میکروب‌ها از جمله باکتری‌ها، آرکی‌ها و قارچ‌هاست که در لوله گوارش انسان و سایر جانوران از جمله حشرات زندگی می‌کنند. روده، محل اصلی استقرار این میکروارگانیسم‌ها در انسان است. هنگامی که مطالعهٔ فلور گوارشی در سال ۱۹۹۵ آغاز شد، تصور می‌شد که این میکروب‌ها سه نقش کلیدی دارند: دفاع در برابر عوامل بیماری‌زا، حفظ بافت پوششی روده و متابولیزه کردن ترکیبات غیرقابل هضم در غذا. مطالعات بعدی نقش ایجاد مقاومت برای بدن در برابر میکروب‌ها و کمک و آموزش به دستگاه ایمنی بدن را در ارتباط با محور مغز - روده نشان داد. ترکیب میکروبی میکروبیوتای روده در مناطق مختلف دستگاه گوارش متفاوت است. روده بزرگ دارای بالاترین تراکم میکروبی ثبت‌شده در میان تمامی زیستگاه‌های روی زمین است که بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ گونه مختلف را میزبانی می‌کند. با این‌حال، ۹۹ درصد از باکتری‌های روده از حدود ۳۰ یا ۴۰ گونه هستند. باکتری‌ها همچنین تا ۶۰ درصد از تودهٔ خشک مدفوع را تشکیل می‌دهند. بیش از ۹۹ درصد از باکتری‌های روده، بی‌هوازی هستند.
میکروبهای روده اثر مستقیمی بر بروز و پیشرفت بسیاری از بیماری ها دارند. تاکنون تاثیر میکروبهای روده بر بروز، پیشگیری و درمان هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) بررسی نشده است. در این مطالعه تغییرات میکروبیوتای روده بر BPH و اندیکاسیون های مختلف آن از جمله اندیکاسیونهای هورمونی، مارکرهای آپوپتوز و مدلهای درمان با فیناسترایت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان می دهد که بروز BPH منجر به تغییر در فراوانی Lactobacillus، Flavonifractor، Acetatifactor، Oscillibacter، Pseudoflavonifractor، Intestinimonas و Butyricimonas می شود. از این‌میان، تغییر در فراوانی Lactobacillus و Acetatifactor به ترتیب با بروز و مهار آپوپتوز در پروستات مرتبط می باشند. همچنین نشان داده شد که تغییر فراوانی این دو جنس، پس از تیمار با فیناسترایت، به تعادل می رسد. در نهایت ارتباط بین آپوپتوز و تغییر فراوانی Lactobacillus و Acetatifactor از میان سایر میکروبهای روده، کاربرد بالقوه آنها را در تشخیص، پیشگیری و درمان BPH نشان می دهد.
ارسال نظر