اسپرم بیضه به طور فزاینده ای در طول درمان لقاح آزمایشگاهی استفاده می شود. اسپرم بیضه توانایی بارور کردن تخمک را پس از تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) دارد، اما در طول حمل و نقل اپیدیدیم بلوغ نشده است. اسپرم بیضه از نظر بلوغ کروماتین، بروز آسیب DNA و محتوای RNA با اسپرم انزالی متفاوت است. به طور کامل درک نشده است که تأثیر بیولوژیکی استفاده از اسپرم بیضه، بر لقاح، رشد جنین قبل از لانه گزینی و رشد پس از لانه گزینی چیست. هدف ما بررسی تفاوت‌ها در رشد جنین قبل از لانه‌گزینی انسان پس از ICSI با استفاده از اسپرم بیضه (TESE-ICSI) و اسپرم انزالی بود. ما از کشت جنین تایم لپس برای مطالعه این تفاوت‌های احتمالی استفاده کردیم. جنین ها (639=n) از 208 زوج تحت درمان TESE-ICSI مورد مطالعه قرار گرفتند و با جنین ها (866=n) نشات گرفته از 243 زوج تحت درمان ICSI با اسپرم انزالی مقایسه شدند. با استفاده از تجزیه و تحلیل آماری با مدل‌های مختلط خطی، مشاهده کردیم که پیش هسته‌ها 0.55 ساعت زودتر در جنین‌های TESE-ICSI ظاهر شدند، پس از آن مرحله پیش هسته‌ای 0.55 ساعت بیشتر طول کشید. همچنین، جنین های TESE-ICSI به طور قابل توجهی شکاف مستقیم نابرابر از مرحله 1 سلولی به مرحله 3 سلولی را نشان دادند. جنین‌های TESE-ICSI سریع‌تر از طریق تقسیم‌بندی به مرحله 5 و 6 سلولی پیش رفتند، اما زمانی که مدل خود را برای عوامل مادری تنظیم کردیم، این اثر ناپدید شد. در نتیجه، منشاء اسپرم بر رشد جنین در طول اولین چرخه سلولی جنینی تأثیر می گذارد، اما بر سینتیک رشد در مرحله 8 سلولی تأثیر نمی گذارد. نتایج ما بینشی در مورد تفاوت های بیولوژیکی بین اسپرم بیضه و انزال شده و تأثیر آنها در طول لقاح انسانی ارائه می دهد.