این مطالعه با استفاده از نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده، عوامل تعیین‌کننده رفتارهای خودمراقبتی را در بین بیماران مبتلا به فشار خون بالا بررسی کرد. در یک تحلیل مقطعی از ۵۰۰ بیمار با سابقه فشار خون بالا، مدل‌سازی معادلات ساختاری عوامل کلیدی مؤثر بر قصد و عمل رفتاری را شناسایی کرد. یافته‌ها، کنترل رفتاری درک‌شده را به عنوان یک عامل تعیین‌کننده مهم در مراقبت از خود مؤثر، به‌ویژه در بین گروه‌های آسیب‌پذیر مانند زنان و سالمندان، برجسته می‌کند، در حالی که هنجارهای ذهنی نقش بیشتری در بیماران جوان‌تر ایفا می‌کنند. این نتایج بر اهمیت تنظیم مداخلات رفتاری برای رفع موانع خاص گروه به منظور بهبود مدیریت فشار خون بالا تأکید می‌کند.