ناباروری در تقریباً 15٪ از کل زوج‌های هتروزیگوت گزارش شده است که عامل مردانه تقریباً نیمی از موارد را تشکیل می‌دهد. این امر معمولاً به دلیل تولید کم اسپرم، اختلال عملکرد اسپرم و انسداد در انتقال اسپرم رخ می‌دهد. در این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل‌شده و یک‌سوکور، 90 مرد نابارور مبتلا به الیگواسپرمی، هیپواسپرمی، آستنواسپرمی یا نکروزاسپرمی انتخاب شدند. نمونه‌های مایع منی با روش خودارضایی گرفته شد و ارزیابی حجم مایع منی، تعداد و تحرک اسپرم انجام شد. پنج میلی‌آمپر شوک الکتریکی از طریق دستگاه بهبود باروری به شرکت‌کنندگان وارد شد. تجزیه و تحلیل مایع منی 4 ماه پس از مداخله از همه افراد جمع‌آوری شد. داده‌ها جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل نتایج قبل و بعد از مداخله انجام شد. پس از درمان با شوک الکتریکی، بهبودی در تعداد، حجم و تحرک اسپرم بیمار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. با استفاده از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA)، تفاوت‌های آماری معنی‌داری بین نتایج تجزیه و تحلیل مایع منی اول و دوم وجود داشت (<0.05). تمام نتایج دیگر به طور مستقل با هم مرتبط بودند. این مطالعه نشان داد که استفاده از یک دستگاه خانگی بدون درد و راحت که به گونه‌ای طراحی شده است که تمام بافت بیضه را به عنوان یک فنجان در بر می‌گیرد و سپس به ریشه‌های کیسه بیضه گسترش می‌یابد و به ریشه آلت تناسلی می‌رسد و اپیدیدیم را نیز در بر می‌گیرد، می‌تواند به طور قابل توجهی تحرک و تعداد اسپرم را بهبود بخشد. این دستگاه می‌تواند برای مقابله با مشکل مهم ناباروری به شیوه‌ای مقرون به صرفه، ایمن و مؤثر مورد استفاده قرار گیرد. سونوگرافی قبل و بعد از استفاده از دستگاه و همچنین سال‌ها پس از آن انجام شد و هیچ تغییری مشاهده نشد.